Voorgeschiedenis

In de prehistorische periode werd het land dat Portland zou worden overstroomd na de ineenstorting van de gletsjerdammen van het meer van Missoula, in wat later Montana zou worden. Deze enorme overstromingen vonden plaats in de laatste ijstijd en vulden de Willamette-vallei met 300 tot 400 meter (91 tot 122 meter) water.

Voordat de Amerikaanse kolonisten in de jaren 1800 begonnen aan te komen, werd het land eeuwenlang bewoond door twee groepen inheemse Chinees - de Multnomah en de Clackamas. De Chinese bewoners die het land bezaten, werden in 1805 voor het eerst gedocumenteerd door Meriwether Lewis en William Clark. Vóór de Europese vestiging was het Portland-bekken van de benedenloop van de Columbia en de Willamette-rivierdalen een van de dichtstbevolkte gebieden aan de kust van de Stille Oceaan.

Instelling

Pioneer Courthouse, 1886

1890 kaart van Portland

Een groot aantal pionierskolonisten begon in de Willamette-vallei in de jaren dertig via de Oregon Trail aan te komen, hoewel het leven oorspronkelijk in de nabijheid van Oregon-stad was gecentreerd. In het begin van de jaren 1840 kwam er een nieuwe nederzetting op 10 mijl van de monding van de Willamette-rivier, ongeveer halverwege tussen Oregon City en Fort Vancouver. Deze gemeenschap werd aanvankelijk "Stumptown" en "The Clearing" genoemd, vanwege de vele bomen die zijn gekapt om de groei mogelijk te maken. In 1843 zag William Overton potentieel in de nieuwe nederzetting, maar het ontbrak de middelen om een officiële grond aan te vragen. Overton stemde er voor 25 cent in om de helft van de 640-hectare (2,6 km²) site te delen met Asa Lovejoy of Boston.

In 1845 verkocht Overton zijn resterende helft van de vordering aan Francis W. Pettygrove van Portland, Maine. Zowel Pettygrove als Lovejoy wensten de naam "The Clearing" te wijzigen na hun respectievelijke woonplaats (Lovejoy is Boston en Pettygrove's, Portland). Deze controverse werd opgelost met een muntstuk dat Pettygrove won in een reeks van twee van de drie tozen, waardoor Portland zijn naam kreeg. De munt die voor dit besluit wordt gebruikt, de Portland Penny, staat op het hoofdkantoor van de Oregon Historical Society. Op 8 februari 1851 telde Portland meer dan 800 inwoners, een stoomzagerij, een hotel met een handbagage en een krant, de Wekelijks Oregonian. Een grote brand die in augustus 1873 door het centrum werd geveegd, verwoestte twintig straten aan de westkant van de Willamette langs Yamhill en Morrison Streets, en veroorzaakte 1,3 miljoen dollar aan schade, ongeveer gelijk aan 27,7 miljoen dollar vandaag. In 1879 was de populatie gegroeid tot 17.500 en in 1890 tot 46.385. In 1888 bouwde de stad de eerste staalbrug gebouwd op de westkust. In 1889 richtte Henry Pittock's vrouw Georgiana de Portland Rose Society op. De beweging om van Portland een "Rose City" te maken begon toen de stad zich voorbereidde op de speciale tentoonstelling van Lewis en Clark uit 1905.

De toegang van Portland tot de Stille Oceaan via de rivier de Willamette en de Columbia, en de gemakkelijke toegang tot de Tualatin-vallei via de "Great Plank Road" (de route van de huidige Amerikaanse route 26), boden de pionierstad een voordeel ten opzichte van andere nabijgelegen havens, en deze groeide zeer snel. Portland bleef gedurende een groot deel van de 19e eeuw de belangrijkste haven in het noordwesten van de Stille Oceaan, tot in de jaren negentig, toen de haven van Seattle per spoor met de rest van het vasteland werd verbonden, en bood een binnenweg zonder de treachariële navigatie van de Columbia-rivier. De stad had bijvoorbeeld een eigen Japanse stad, en de houtindustrie werd ook een prominente economische aanwezigheid, door de grote bevolking van Douglas fir, westelijk hemlock, rode cedar en grote bladesperbomen.

Draagwaterfront in 1898

De witte adelsalon (c. 1910), een van de vele in Portland die banden had met illegale activiteiten zoals gokrackets en prostitutie

Portland heeft al in een vroeg stadium een reputatie opgebouwd als een zwaar uitgestrekte havenstad. Sommige historici hebben de vroege vestiging van de stad omschreven als een "scion of New England"; een uiteinde-van-de-aarde-huis voor de uitgerooide paaigon van de oostelijke gevestigde elite." In 1889 werd de Oregonische stad Portland "de meest smerige stad in de noordelijke staten" genoemd, als gevolg van de onsanitaire rioleringen en goten, en aan het einde van de 20e eeuw werd het beschouwd als een van de gevaarlijkste havensteden ter wereld. De stad had een groot aantal saloons, bordellos, goktuinen en boerenhuizen die bevolkt waren met mijnwerkers na de California Gold Rush, evenals de vele zeelieden die door de haven gingen. Tegen het begin van de 20e eeuw had de stad haar reputatie als "nuchtere grensstad" verloren en een reputatie gekregen die gewelddadig en gevaarlijk was.

20e-eeuwse ontwikkeling

Burnside Street, 1937

Tussen 1900 en 1930 verdrievoudigde de bevolking van de stad van bijna 100.000 tot 301.815 inwoners. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er een "verzamelcentrum" waaruit 3.676 mensen van Japanse afkomst naar de stakingskampen in het hartland werden gestuurd. Het was de eerste Amerikaanse stad waar inwoners op deze manier verslag deden, en de Pacific International Livestock Exposition opereerde van mei tot 10 september 1942 en verwerkte mensen uit de stad, noord-Oregon en centraal-Washington. Generaal John DeWitt noemde de stad de eerste "Jap-vrije stad aan de westkust."

Tegelijkertijd werd Portland in de jaren veertig en vijftig een berucht centrum voor ondergrondse criminele activiteiten en georganiseerde misdaad. In 1957 publiceerde Life een artikel waarin de geschiedenis van corruptie en criminaliteit in de stad werd geschetst, met name de kansspelen en de illegale nachtclubs. Het artikel, dat zich richtte op misdaadbaas Jim Elkins, werd de basis van een fictionaliseerde film getiteld Portland Exposé (1957). Ondanks de onderstroom van criminele activiteiten in de stad heeft Portland tijdens de Tweede Wereldoorlog een economische en industriële opleving gekend. Scheepsbouwer Henry J. Kaiser had opdrachten gekregen voor de bouw van Liberty Ships and Aircraft carrier escorts en koos voor werven in Portland en Vancouver, Washington. In die tijd steeg de populatie van Portland met meer dan 150.000, grotendeels toegeschreven aan de aangeworven arbeiders.

In de jaren '60 begon een instroom van hippiesubcultuur in de stad te ontstaan na de opruiende anticulturele scène in San Francisco. De Crystal Ballroom van de stad werd een centrum voor de psychedelische cultuur van de stad, terwijl voedselcoöperaties en luisteraars-gefinancierde media en radiostations werden opgericht. Ook in deze tijd is een grote aanwezigheid van maatschappelijke activisten ontstaan, met name op het gebied van de inheemse Amerikaanse rechten, milieuoverwegingen en de rechten van homo's. In de jaren zeventig had Portland zich als progressieve stad gevestigd en had het de meeste jaren van het decennium een economische bloei doorgemaakt; de vertraging van de huizenmarkt in 1979 heeft er echter toe geleid dat de vraag naar stads - en staatshout aanzienlijk is gedaald .

De jaren '90 tot heden

Luchtzicht van Portland en de bruggen over de Willamette

In de jaren negentig begon de technologiesector in Portland te ontstaan, met name door de oprichting van bedrijven als Intel, die alleen al in 1995 meer dan $10 mrd aan investeringen bracht. Na 2000 kende Portland een aanzienlijke groei, met een bevolkingsstijging van meer dan 90.000 personen tussen 2000 en 2014. Door de toegenomen aanwezigheid van de stad in het culturele lexicon is de stad een populaire stad voor jongeren geworden, en het was slechts de tweede plaats in Louisville, Kentucky, als een van de steden waar het hoogste aantal mensen met een universitair diploma in de Verenigde Staten kon worden aangetrokken en behouden. Tussen 2001 en 2012 groeide het bruto binnenlands product van Portland per persoon met vijftig procent, meer dan enige andere stad in het land.

In 2020 werd de stad een centraal punt voor demonstraties tegen Black Lives Matter, met als gevolg minstens één dood. Het politiebureau van Portland werd zwaar bekritiseerd voor wat werd gezien als een onnodig gewelddadige reactie op de protesten. Door het door de relschoppers veroorzaakte Vandalisme is het [departement van Binnenlandse Veiligheid] gelukt ongeëvenaarde federale troepen te sturen, met als gevolg een verdere escalatie van het geweld.

De stad heeft in de loop van haar geschiedenis een gevarieerd scala aan nikkelnamen verworven, maar wordt het vaakst "Rose City" of "The City of Roses" genoemd, waarvan de laatste sinds 1888 haar niet-officiële bijnaam en sinds 2003 haar officiële nikkelnaam is. Een andere veel gebruikte bijnaam van de lokale bewoners in het dagelijkse taalgebruik is "PDX", wat ook de luchthavencode is voor de internationale luchthaven van Portland. Andere bijnamen zijn Bridgetown, Stumptown, Rip City, Soccer City, P-Town, Portlandia en de meer verouderde Little Beiroet.

Geologie

Portland ligt boven op een uitgestorven vulkanisch veld dat bekend staat als het Boring Lava Field, genoemd naar de nabijgelegen slaapkamergemeenschap van Boring. Het Boring Lava-veld heeft ten minste 32 kegels, zoals Mount Tabor, en het centrum ligt in het zuidoosten van Portland. De berg St. Helens, een zeer actieve vulkaan die 80 km ten noordoosten van de stad in de staat Washington ligt, is op duidelijke dagen gemakkelijk zichtbaar en is dicht genoeg om de stad na de uitbarsting op 18 mei 1980 met vulkanische as te hebben bezeten. De rotsen in het gebied Portland variëren van wijlen Eocene tot meer recente jaren.

Meerdere ondiepe, actieve breuklijnen lopen door het metropolitane gebied van Portland. Onder hen bevinden zich de Portland Hills Fault aan de westkant van de stad en de East Bank Fault aan de oostkant. Volgens een onderzoek van 2017 werden verschillende van deze fouten als "waarschijnlijk meer gevaar" aangemerkt dan de Cascadia-subductiezone vanwege hun nabijheid tot bevolkingscentra, met het potentieel om 7 aardbevingen te veroorzaken. Een opmerkelijke aardbevingen die het gebied van Portland in de recente geschiedenis hebben getroffen, zijn de aardbeving van 6,8 op de schaal van Nisqually in 2001 en een aardbeving van 5,6 op de schaal van 25 maart 1993.

Volgens een rapport uit 2014 lopen meer dan 7.000 locaties in het gebied Portland een groot risico op aardverschuivingen en bodemliquefactie in het geval van een grote aardbeving, waaronder een groot deel van de westkant van de stad (zoals het Washington Park) en delen van de provincie Clackamas.

Topografie

Portland ligt 60 mijl (97 km) ten oosten van de Stille Oceaan aan de noordelijke kant van de dichtstbevolkte regio van Oregon, de Willamette-vallei. Het centrum van Portland stroomt over de oevers van de Willamette, die noordwaarts door het stadscentrum stroomt en de oostelijke en westelijke wijken van de stad scheidt. Minder dan 10 mijl (16 km) van het centrum stroomt de Willamette in de Columbia rivier, de vierde grootste rivier in de Verenigde Staten, die Oregon van de staat Washington verdeelt. Portland ligt ongeveer 100 mijl (160 km) boven de Stille Oceaan aan de Columbia.

Hoewel een groot deel van het centrum van Portland relatief plat is, doorboren de voetzolen van het Tualatin-gebergte, meer in het algemeen de "West Hills" genoemd, door het noordwesten en het zuidwesten van de stad. Het Crest Park van de Raad op 327 m (327 m) wordt vaak als het hoogste punt in Portland genoemd, maar het hoogste punt in Portland is op een deel van het NW Skyline Blvd net ten noorden van de site Willamette Stone Heritage. Het hoogste punt ten oosten van de rivier is Mt. Tabor, een uitgestorven vulkanische kuit, die tot 194 m (636 voet) stijgt. In de buurt van Powell Butte en Rocky Butte stijgen tot respectievelijk 187 m en 187 m. In het westen van de Tualatin-bergen ligt de Oregon-kuststrook en in het oosten ligt de actieve vulkaanuitloop. Op heldere dagen domineren Mt. Hood en Mt. St. Helens de horizon, terwijl Mt. Adams en Mt. Rainier ook in de verte kunnen worden gezien.

Volgens het US Census Bureau heeft de stad een oppervlakte van 145,09 vierkante mijl (375,78 km²), waarvan 133,43 vierkante mijl (345,58 km²) land en 11,66 vierkante mijl (30,20 km) ² ) water. Hoewel bijna alle Portland zich in het district Multnomah bevindt, bevinden kleine delen van de stad zich in de provincies Clackamas en Washington, met een bevolking van respectievelijk 785 en 1.455 inwoners.

Klimaat

Portland heeft een warme zomer-mediterraan klimaat (Köppen Csb) met koele en troebele winters en warme en droge zomers. Dit klimaat wordt gekenmerkt door overdreven, natte en veranderende weersomstandigheden in de herfst, de winter en de lente, aangezien Portland in het directe pad ligt van de stormachtige westerse stroom, en milde en droge zomers wanneer de Pacific High in het meest noordelijke punt van de zomer bereikt. Van de drie dichtstbevolkte steden in het noordwesten van de Stille Oceaan (Seattle, Vancouver, British Columbia en Portland) heeft Portland de warmste gemiddelde temperatuur, het hoogste aantal zonneschijnuren en de kleinste inches neerslag en sneeuwval, hoewel de stad nog steeds vaak overdreven is in vergelijking met andere Amerikaanse steden op dezelfde breedtegraad. Volgens de klimaatclassificatie van Köppen valt Portland binnen de droog-zomertemperatuurzone (Csb). met een USDA Plant Hardiness Zones tussen 8b en 9a. Andere klimaatsystemen, zoals de klimaatclassificatie van Trewartha, plaatsen het in de oceaanzone (Do), zoals een groot deel van het noordwesten van de Stille Oceaan en West-Europa.

Winters zijn cool, troebel en regenachtig. De koudste maand is december met een gemiddeld dagelijks hoge temperatuur van 45,6 °F (7,6 °C), hoewel de donkere dagen over het algemeen een paar graden boven het vriespunt blijven. De avondtemperaturen dalen gemiddeld tot 33 nachten per jaar of onder de vriezer, maar zeer zelden tot 18 °F (-8 °C). Er zijn slechts 2,1 dagen per jaar waarin de hoge dagtemperatuur niet boven het vriespunt stijgt. Op 2 februari 1950 was de laagste nachttemperatuur ooit -3 °F (-19 °C), terwijl de koudste dagtemperatuur ooit op 30 december 1968 14 °F (-10 °C) bedroeg. Het gemiddelde tijdsbestek waarbinnen vriestemperaturen zich kunnen voordoen, ligt tussen 15 en 19 maart, waardoor een groeiseizoen van 240 dagen mogelijk is.

De jaarlijkse sneeuwval in Portland bedraagt 10,9 cm (4,3 inch), wat gewoonlijk tijdens de periode december-maart valt. De stad Portland vermijdt sneeuw vaker dan haar voorsteden, deels door de lage hoogte en het effect van de warmte-eilanden in de stad. Buren buiten de kern van het centrum, vooral in iets hogere hoogten in de buurt van de West Hills en de Mount Tabor, kunnen een sneeuwdeval ervaren terwijl het centrum helemaal geen accumulatie krijgt. De stad heeft in het verleden een paar grote sneeuw- en ijstormen meegemaakt, waarbij de extreme totalen op de luchthaven in 1949-1950 op 44,5 cm (113 cm) en in 1892-1993 op 155 cm (155 cm) in het centrum zijn gekomen.

Het klimaat van Portland is bevorderlijk voor de groei van rozen. (Afbeelding: International Rose Test Garden)

De zomers in Portland zijn warm, droog en zonnig, hoewel het zonnige warme weer kort van half juni tot begin september leeft. De maanden juni, juli, augustus en september vertegenwoordigen samen een totale neerslag van 4,49 inch (114 mm) - slechts 12% van de 36,03 inch (915 mm) van de neerslag die het hele jaar door valt. De warmste maand is augustus, met een gemiddelde hoge temperatuur van 81,1 °F (27,3 °C). Vanwege de ligging op het binnenland op 70 mijl (110 km) van de kust en de beschermende aard van het kustgebied van de Oregon ten westen, zijn de zomers in Portland minder gevoelig voor de matigende invloed van de nabijgelegen Stille Oceaan. Daarom heeft Portland in zeldzame gevallen te maken met hittegolven, waarbij de temperaturen enkele dagen tot 90 °F (32 °C) stijgen. Gemiddeld bereiken de temperaturen echter slechts 56 dagen per jaar 80 °F (27 °C) of overschrijden, waarvan 12 dagen 90 °F (32 °C) zullen bereiken en slechts 1,4 dagen 100 °F (38 °C) zullen bereiken. De meest 90 graden die ooit in één jaar zijn geregistreerd, zijn 31 dagen, wat onlangs in 2018 is gebeurd. De hoogste temperatuur die ooit werd geregistreerd, was 107 °F (42 °C), op 30 juli 1965, op 8 augustus en op 10 augustus 1981. De warmste opnames van het 's nachts lage' waren 74 °F (23 °C) op 28 juli 2009. Van mei tot en met september is een temperatuur van 100 °F (38 °C) geregistreerd.

De lente en de val kunnen veranderlijk weer met warme voorkanten brengen die temperaturen boven 80 °F (27 °C) en koude snappen verzenden die dagtemperaturen in de 40s °F (4-9 °C) stallen. Nochtans, zijn de lange stromen overdreven dagen die in het midden van de herfst beginnen en in het midden van lente verdergaan het gemeenschappelijkst. Regen valt vaak gedurende meerdere opeenvolgende dagen tegelijk als een lichte drizzel, wat gemiddeld 155 dagen bijdraagt met meetbare (≥ 0,01 in of 0,25 mm) neerslag per jaar. De temperatuur is al op 3 mei 90 °F (32 °C) bereikt en pas op 5 oktober, terwijl op 1 april 80 °F (27 °C) en op 21 oktober al is bereikt. Ernstig weer, zoals donder en blikseminslag, komt soms voor en tornado's zijn uitzonderlijk zeldzaam.

Het landschap van Portland is grotendeels te danken aan de vele bruggen die de rivier de Willamette in de binnenstad beslaan, waarvan er een aantal historische mijlpalen zijn, en Portland is daardoor al decennia nimmer "Bridgetown" genoemd. Drie van de zwaarst gebruikte bruggen in het centrum zijn meer dan 100 jaar oud en zijn aangewezen als historische mijlpaal: Hawthorne Bridge (1910), Steel Bridge (1912) en Broadway Bridge (1913). De jongste brug van Portland in het centrum, Tilikum Crossing, is in 2015 geopend en is de eerste nieuwe brug die de Willamette in Portland overspant sinds de opening van de Fremont-brug van 1973, die twee decennia heeft geduurd.

Andere bruggen die de rivier de Willamette in het centrum overspannen, zijn de Brug van de Burnside, de Brug van de Ross-eilanden (beide gebouwd in 1926) en de dubbeldeksmarquam-brug (gebouwd in 1966). Andere bruggen buiten het centrum omvatten de Sellwood Bridge (gebouwd in 2016) naar het zuiden; en de St. Johns Bridge, een Gothic revival hangbrug gebouwd in 1931, in het noorden. De Glenn L. Jackson Memorial Bridge en de Interstate Bridge bieden toegang van Portland over de Columbia rivier tot de staat Washington.

Panorama van het centrum van Portland. Hawthorne Bridge bekeken vanaf een dok op de Willamette rivier nabij het Oregon Museum of Science and Industry.

Panorama van het centrum van Portland in de avond tegen de achtergrond van Mount Hood, bekeken vanuit Pittock Mansion.

De rivier de Willamette loopt door het centrum van de stad, terwijl de berg Tabor (midden) aan de oostkant van de stad ligt. De berg (verlaten) Helens en de Hood van de berg (juist centrum) zijn zichtbaar van vele plaatsen in de stad.

Groepen

De vijf voorgaande sectoren van Portland, vóór de toevoeging van South Portland

De rivier de Willamette, die noordwaarts door het centrum stroomt, vormt de natuurlijke grens tussen het oosten en het westen van Portland. De dichtstbijzijnde en eerder ontwikkelde westzijde strekt zich uit tot de schoot van de West Hills, terwijl de laatstgenoemde oostzijde zich uitstrekt tot ongeveer 180 blokken totdat zij de voorstad van Gresham ontmoet. In 1891 werden de steden Portland, Albina en Oost-Portland geconsolideerd, wat leidde tot inconsistente patronen van straatnamen en adressen. Het was niet ongebruikelijk dat een straatnaam in verschillende gebieden zou worden gedupliceerd. De "Grote hernummering" op 2 september 1931 heeft de straatnaampatronen gestandaardiseerd en Portland in vijf "algemene districten" verdeeld. Het veranderde ook huisnummer van 20 per blok in 100 per blok en keurde één enkele straatnaam op een raster goed. Zo is het 200-blok ten noorden van Burnside NW Davis Street of NE Davis Street in de hele stad.

Ladd Carriage House in het centrum van Portland

The United States National Bank Building, in het centrum van Portland

De vijf voorgaande landingsterreinen van Portland, die ondanks het feit dat er vijf zijn, coloquium quadrants waren, hebben een eigen identiteit ontwikkeld, met lichte culturele verschillen en vriendschappelijke rivaliteiten tussen de bewoners, vooral tussen de bewoners die ten oosten van de Willamette ten opzichte van ten westen van de rivier wonen. Portland's adressen zijn noord, noordwesten, noordoosten, zuid, zuidoosten en zuidwesten (inclusief het centrum van Portland). De Willamette verdeelt de stad in het oosten en westen, terwijl Burnside Street, die de hele stad oversteekt, het noorden en het zuiden verdeelt. Noord-Portland bestaat uit het schiereiland dat gevormd wordt door de Rivieren Willamette en Columbia, met N Williams Ave als oostgrens. Alle adressen en straten in de stad zijn vooraf bepaald door N, NW, NE, SW of SE, met uitzondering van Burnside Street, dat is voorzien van W of E. Vanaf 1 mei 2020 lieten de voormalige voorvoegsels uit het Southwest met huisnummers op oost-weststraten die voorkwamen met nul de nul vallen en het voorvoegsel van de straat op alle straten (met inbegrip van de noordzuidstraten) omgevormd van zuidwest naar zuid. Bijvoorbeeld, het huidige adres van 246 S. Californië St. werd veranderd van 0246 SW Californië St. en het huidige adres van 4310 S. Macadam Ave. is omgezet van 4310 SW Macadam Ave. van kracht op 1 mei 2020.

Pearl District (links) van de Staalbrug

Lloyd District van het centrum van Portland

De nieuwe South Portland-adreszone is op 6 juni 2018 goedgekeurd door de gemeente Portland en is begrensd door SW Naito Parkway SW View Point Terrace en Tryon Creek State Natural Area in het westen, SW Clay Street in het noorden en de lijn van het district Clackamas in het zuiden. Het omvat de districten Lair Hill, Johns Landing en South Waterfront en Lewis & Clark College, alsmede het gebied Riverdale van het ongeïncorporeerde Multnomah County ten zuiden van de grenzen van de stad Portland. [2] In 2018 heeft het stadsvervoerbureau een plan opgesteld om dit deel van Portland over te hevelen naar Zuid-Portland, dat op 1 mei 2020 van start ging, om verwarring te voorkomen bij 9-1-1 verzenders en bezorgdiensten. Met de toevoeging van Zuid-Portland worden alle zes de sectoren die zich bezighouden (N, NE, NW, S, SE en SW) nu officieel "sextants" genoemd.

Het district Pearl in het noordwesten van Portland, dat in het begin tot midden van de 20e eeuw grotendeels werd bezet door magazijnen, lichte industrie en spoorwegclassificatiebureaus, heeft nu een grote kunstgalerij, restaurants en winkels, en is een van de rijkste wijken in de stad. Tot de gebieden verder ten westen van het district Pearl behoren wijken die bekend staan als Uptown en Nob Hill, het district Alphabet en de 23e Ave NW., een grote winkelstraat met kledingboutiques en andere grootwinkelbedrijven, gemengd met cafés en restaurants.

Het noordoosten van Portland is het woongebied van het district Lloyd, het district Alberta Arts en het district Hollywood.

Noord-Portland is grotendeels residentieel en industrieel. Het bevat Kelley Point Park, het meest noordelijke punt van de stad. Het bevat ook de wijk St. Johns, die historisch gezien een van de meest etnisch diverse en armste wijken in de stad is.

De Old Town Chinatown ligt naast het district Pearl in Northwest Portland. In 2017 lag het misdaadcijfer meerdere malen boven het stadsgemiddelde. Deze buurt heet Portland's skid row. Southwest Portland is grotendeels woonachtig. Het district van de binnenstad, dat uit commerciële ondernemingen, musea, skyscrapers, en openbare landmerken bestaat vertegenwoordigt een klein gebied binnen de zuidwestelijke adressectie. Het Zuidwaterfront van Portland ontwikkelt zich sinds medio 2000 in een dicht nabuurschap van winkels, condooms en appartementen. De ontwikkeling op dit gebied is gaande. Het gebied wordt bediend door de Portland Streetcar, de MAX Orange Line en vier buslijnen van TriMet. Dit voormalige industrieterrein was een brownfield voor de ontwikkeling in het midden van de jaren 2000.

Het zuidoosten van Portland is grotendeels woonachtig en bestaat uit verschillende wijken, waaronder het district Hawthorne, Belmont, Brooklyn en Mount Tabor. Reed College, een in 1908 opgerichte privaatrechtelijke universiteit voor vrije kunsten, bevindt zich binnen de grenzen van het Zuidoosten van Portland, net als Mount Tabor, een vulkanische landvorm.

De volkstelling van 2010 meldde dat de stad 76,1% wit (444.254 mensen), 7,1% Aziatisch (41.448), 6,3% zwart of Afrikaans Amerikaans (36.778), 1,0% Indiër (5.838), 0,5% Pacifische Islander (2) 919), 4,7% behoren tot twee of meer rassengroepen (24.437) en 5,0% tot andere rassen (28.987). 9,4% was Latijns-Amerika of Latijns-Amerika, van welk ras dan ook (54.840). Whites die niet van Latijns-Amerikaanse oorsprong zijn, maakten 72,2% van de totale bevolking uit.

In 1940 bedroeg de Afrikaans-Amerikaanse bevolking van Portland ongeveer 2.000 mensen, die grotendeels uit spoorwegpersoneel en hun gezinnen bestond. Tijdens de opkomst van het bevrijdingsschip tijdens de oorlog, trok de behoefte aan arbeiders veel zwarten naar de stad. De nieuwe toevloed van zwarten heeft zich gevestigd in specifieke wijken, zoals het district Albina en Vanport. De overstroming van mei 1948, die Vanport verwoestte, heeft de enige geïntegreerde wijk geëlimineerd, en een toevloed van zwarten in het noordoostkwadrant van de stad ging door. In de jaren '60, toen de lokale Internationale Longshore- en Warehouse Union weigerde om graanhandelaren te vertegenwoordigen omdat sommige zwart waren, werd de lange-shoremandel van Portland omschreven als "lilewit".

Met 6,3% is de Afrikaanse Amerikaanse bevolking van Portland driemaal het staatsgemiddelde. Meer dan tweederde van de Afrikaans-Amerikaanse inwoners van Oregon woont in Portland. Vanaf de volkstelling van 2000 waren drie van de middelbare scholen (Cleveland, Lincoln en Wilson) meer dan 70% wit, wat de totale bevolking weergeeft, terwijl de middelbare school van Jefferson 87% niet-wit was. De overige zes scholen hebben een groter aantal niet-blanke scholen, waaronder zwarten en Aziaten. Spaanstalige studenten gemiddeld van 3,3% in Wilson tot 31% in Roosevelt.

Grafiek van de bevolkingsgroei in de stad van 1850 tot 2010

7,1% van de bevolking bestaat uit inwoners van Portland die uitsluitend als Aziatische Amerikanen worden aangemerkt; nog eens 1,8% is gedeeltelijk afkomstig van het Aziatische erfgoed. De Vietnamese Amerikanen vormen 2,2% van de Portugese bevolking en vormen de grootste Aziatische etnische groep in de stad, gevolgd door Chinezen (1,7%), Filippijnen (0,6%), Japanners (0,5%), Koreanen (0,4%), Laotianen (0,4%), Hmong (0,2%) en Cambodjanen (0,1%). Een kleine populatie van Iu Mien woont in Portland. Portland heeft twee Chinese eigenaars, met New Chinatown langs SE 82nd Avenue met Chinese supermarkten, Hong Kong style noedle houses, dim sum, en Vietnamese ở restaurants.

Met ongeveer 12.000 Vietnamezen die in de stad zelf wonen, heeft Portland een van de grootste Vietnamese populaties in Amerika per hoofd van de bevolking. Volgens statistieken zijn er meer dan 4.500 eilandbewoners in de Stille Oceaan in Portland, die 0,7% van de bevolking van de stad uitmaken. Er is een Tongangemeenschap in Portland, die in de jaren zeventig in het gebied is aangekomen, en Tongans en de eilandbewoners in de Stille Oceaan als geheel zijn een van de snelst groeiende etnische groepen in het gebied van Portland.

Map of racial distribution in Portland, 2010 U.S. Census. Elke punt vertegenwoordigt 25 mensen, volgens de volgende kleurencode: Wit, zwart, Aziatisch, ispanisch of ander (geel).

De bevolking van Portland is en blijft overwegend wit. In 1940 was 98% van de bevolking van de stad wit. In 2009 had Portland het vijfde hoogste percentage witte inwoners van de 40 grootste metropolitane gebieden in de VS. Een onderzoek uit 2007 van de 40 grootste steden in de VS concludeerde dat de kern van Portland het hoogste percentage blanke inwoners heeft. Sommige wetenschappers hebben opgemerkt dat het Pacifische noordwesten als geheel "een van de laatste Kaukasische bastions van de Verenigde Staten" is. Terwijl de diversiteit van Portland historisch vergelijkbaar was met die van de metro Seattle en Salt Lake City, groeiden deze gebieden in de late jaren negentig en 2000 meer gevarieerd. Portland blijft niet alleen wit, maar is ook onevenredig wit van migratie naar Portland.

De Oregon Territory verbood de Afrikaanse Amerikaanse nederzetting in 1849. In de 19e eeuw werd de immigratie van Chinese arbeiders door bepaalde wetten toegestaan, maar werd hen verboden eigendom te bezitten of hun familie te brengen. Begin jaren 20 zagen we de snelle groei van de Ku Klux Klan, die zeer invloedrijk werd in de Oregon-politiek, culmineerde in de verkiezing van Walter M. Pierce als gouverneur.

De grootste toevloed van minderheidsbevolkingen vond plaats tijdens de Tweede Wereldoorlog, aangezien de Afrikaanse Amerikaanse bevolking met een factor 10 groeide voor oorlogstijd. Na de Tweede Wereldoorlog verdween de overstroming van Vanport in 1948 veel Afrikaanse Amerikanen. Terwijl ze zich hervestigden, richtten ze de ontheemden van de oorlogstijd naar het naburige Albina. Daar en elders in Portland hebben ze te maken gehad met vijandigheid van de politie, gebrek aan werkgelegenheid en hypotheekdiscriminatie, waardoor de helft van de zwarte bevolking na de oorlog wegging.

In de jaren '80 en '90 waren er in Portland radicale skinhead-groepen. In 1988 werd Mulugeta Seraw, een Ethiopische immigrant, door drie skinheads gedood. Het antwoord op zijn moord was een door de gemeenschap gestuurde reeks demonstraties, campagnes, non-profitorganisaties en evenementen die bedoeld waren om de raciale geschiedenis van Portland aan te pakken, die tot gevolg hadden dat een stad die veel toleranter werd geacht dan in 1988 bij de dood van Seraw.

Huishoudens

Vanaf de volkstelling van 2010 waren er 583.776 mensen in de stad, georganiseerd in 235.508 huishoudens. De bevolkingsdichtheid bedroeg 4.375,2 mensen per vierkante mijl. Er waren 265.439 wooneenheden met een gemiddelde dichtheid van 1989,4 per vierkante mijl (1.236,3 per km²). De bevolkingsgroei in Portland nam tussen 2000 en 2010 met 10,3% toe. De bevolkingsgroei in het metropolitane gebied Portland heeft het afgelopen decennium het nationale gemiddelde overschreden, en dit zal naar verwachting de komende 50 jaar aanhouden.

Van de 223.737 huishoudens had 24,5% kinderen onder de 18 jaar die bij hen leefden, 38,1% waren getrouwde stellen die samenleven, 10,8% had een vrouwelijke huisvrouw zonder echtgenoot en 47,1% was niet-familieleden. 34,6% van alle huishoudens bestond uit individuen en 9% had alleen iemand die 65 jaar of ouder was. De gemiddelde grootte van het huishouden was 2,3 en de gemiddelde gezinsgrootte was 3. De leeftijdsverdeling was 21,1% onder de 18, 10,3% onder de 18 en 24, 34,7% onder de 25 en 44, 22,4% onder de 45 en 64 en 11,6% onder de 65 jaar. De gemiddelde leeftijd was 35 jaar. Voor elke 100 vrouwtjes waren er 97,8 mannetjes. Voor elke 100 vrouwen van 18 jaar en ouder waren er 95,9 mannetjes.

Het gemiddelde inkomen voor een huishouden in de stad was $40.146, en het gemiddelde inkomen voor een gezin was $50.271. Mannen hadden een mediaan inkomen van $35.279 versus $29.344 dat gerapporteerd werd voor vrouwen. Het inkomen per hoofd van de bevolking voor de stad bedroeg 22.643 dollar. 13 , 1 % van de bevolking en 8 , 5 % van de gezinnen lagen onder de armoedegrens . Van de totale bevolking leefde 15,7% onder de 18 en 10,4% onder de 65. Op dit moment zijn er geen cijfers beschikbaar waarin de inkomensniveaus op basis van ras worden bepaald. Volgens de Modern Language Association sprak 80,9% (539.885) van de inwoners van Multnomah County in 2010 vijf jaar en ouder Engels als hun primaire taal thuis. 8,1% van de bevolking sprak Spaans (54.036), met 1,9% Vietnamese sprekers en 1,5% Russisch.

sociaal

Sint-Michael de kerk van Archangel in het centrum

Het metropolitane gebied Portland heeft in het verleden een aanzienlijke LGBT-populatie gehad in de late 20e en 21e eeuw. In 2015 had de stadsmetro het op één na hoogste percentage LGBT-inwoners in de Verenigde Staten, waarbij 5,4% van de inwoners zich identificeerde als homo, lesbisch, biseksueel of transseksueel, op één na alleen in San Francisco. In 2006 zou het land de op zeven na hoogste LGBT-populatie hebben, waarbij 8,8% van de inwoners zich identificeerde als homo, lesbisch of biseksueel, en de metro de vierde plaats innam in het land op 6,1%. De stad organiseerde in 1975 haar eerste pride festival op de campus van de staatsuniversiteit van Portland.

Portland wordt genoemd als de minst religieuze stad in de Verenigde Staten, waarbij volgens de Amerikaanse Values Atlas van het non-partizan en non-profit Public Religion Research Institute meer dan 42% van de inwoners zich in religie "niet-gelieerd" noemt.

dakloosheid

Tentenkampen op de stoep in de buurt van het district Lloyd.

Dakloosheid is een belangrijk probleem in Portland. Uit een onderzoek van het begrotingsbureau van de stad blijkt dat dakloosheid het grootste probleem is. De oproepen tot 911 betreffende "ongewenste personen" zijn tussen 2013 en 2018 aanzienlijk toegenomen en de politie wordt steeds vaker geconfronteerd met daklozen en geesteszieken. Het heeft een tol geëist van het gevoel van veiligheid bij bezoekers en bewoners en eigenaren van bedrijven worden benadeeld. Hoewel daklozen en schuilplaatsen zijn toegenomen, wordt dakloosheid vanaf 2020 in Portland als een hardnekkig probleem beschouwd.

De locatie van Portland is gunstig voor verschillende bedrijfstakken. Relatief lage energiekosten, toegankelijke hulpbronnen, Noordoost-Zuid- en Oost-West-Interstaten, internationale luchtvaartterminals, grote scheepvaartfaciliteiten en beide intercontinentale spoorwegen aan de westkust zijn allemaal economische voordelen.

Adidas heeft zijn Noord-Amerikaanse hoofdkwartier in de buurt Overlook

Alleen al de zeeterminals van de stad bedienen meer dan 13 miljoen ton vracht per jaar, en de haven is de thuishaven van een van de grootste commerciële droogdokken in het land. De haven van Portland is de op twee na grootste uitvoerhaven aan de westkust van de Verenigde Staten, en aangezien het ongeveer 130 km (130 km) beweegt, is het de grootste zoetwaterhaven. De stad Portland is de grootste graanverlader in de Verenigde Staten en de op één na grootste graanhaven ter wereld.

De geschiedenis van de staalindustrie in Portland dateert van vóór de Tweede Wereldoorlog. In de jaren vijftig werd de staalindustrie de belangrijkste bedrijfstak voor de werkgelegenheid in de stad. De staalindustrie bloeit in de regio, met Schnitzer Steel Industries, een vooraanstaand staalbedrijf, dat in 2003 een recordhoeveelheid van 1,15 miljard ton schroot naar Azië vervoerde. Andere zware bedrijven zijn ESCO Corporation en Oregon Steel Mills.

Technologie is een belangrijk onderdeel van de economie van de stad, met meer dan 1200 technologiebedrijven in de metro. Deze hoge dichtheid van technologiebedrijven heeft ertoe geleid dat de bijnaam Silicon Forest wordt gebruikt om het Portland-gebied te omschrijven, een verwijzing naar de overvloed aan bomen in de regio en naar de Silicon Valley-regio in Noord-Californië. Het gebied ontvangt ook faciliteiten voor softwarebedrijven en online startende bedrijven, sommige gesteund door lokale zaadfinancieringsorganisaties en bedrijfsconubators. De fabrikant van computeronderdelen Intel is de grootste werkgever in Portland en biedt werk aan meer dan 15.000 mensen, met verschillende campussen ten westen van het centrum van Portland in de stad Hillsboro.

De metro in Portland is een bedrijfscluster geworden voor de producenten van sportartikelen en ander materieel voor gebruik buitenshuis. Het gebied is de thuishaven van het wereldwijde, Noord-Amerikaanse of Amerikaanse hoofdkwartier van Nike, Adidas, Columbia Sportkleding, LaCrosse Footwear, Dr Martens, Li-Ning, Keen en Hi-Tec Sports. Merrell, Amer Sports en onder Armor hebben hun hoofdkwartier in het gebied Portland. Een van de twee Fortune 500-bedrijven in Oregon, die in Portland gevestigd zijn, is de Precision CastParts, de andere zijn Nike. Andere opmerkelijke in Portland gevestigde ondernemingen zijn filmstudio Laika; fabrikant van bedrijfsvoertuigen Daimler Trucks North America; reclamebureau Wieden+Kennedy; bankiers Umpqua Holdings; en detailhandelaren Fred Meyer, New Seasons Market, KinderCare Learning Centers en Storables.

De brouwerijen zijn een andere belangrijke bedrijfstak in Portland, waar sinds december 2018 139 brouwerijen/microbrouwerijen wonen, de op zeven na grootste in het land. Bovendien biedt de stad een robuuste koffiecultuur die nu Seattle rivaleert en meer dan 20 koffiezetapparaten ontvangt.

Huisvesting

In 2016 zijn de huizenprijzen in Portland sneller gestegen dan in een andere stad in de Verenigde Staten. De huurkosten van appartementen in Portland bedroegen in november 2019 1.337 dollar voor twee slaapkamers en 1.133 dollar voor één slaapkamer.

In 2017 hebben de ontwikkelaars een extra appartement gepland van 6.500 appartementen die in de metrozone Portland zullen worden gebouwd voor het komende jaar. Vanaf december 2019 blijft het aantal woningen dat in Portland voor huur of aankoop beschikbaar is, echter dalen. Het afgelopen jaar zijn de huizenprijzen in Portland met 2,5% gestegen. De huizenprijzen in Portland blijven stijgen, de mediane prijs stijgt van $391.400 in november 2018 tot $415.000 in november 2019. Er is een toename geweest van mensen van buiten de staat die naar Portland verhuizen, wat de beschikbaarheid van woningen beïnvloedt. Door de vraag naar betaalbare huisvesting en de instroom van nieuwe bewoners wonen nog steeds meer Portlanders in hun huizen van 20 en 30 jaar.

Muziek, film en podiumkunsten

De Sgebrush Symfonie, een vroege intrede van het Portland Youth Philharmonic, die in Burns c presteert. 1916

Portland is de thuishaven van een aantal instellingen voor klassieke podiumkunsten, waaronder de Portland Opera, de Oregon Symphony en de Portland Youth Philharmonic; dit laatste, dat in 1924 werd opgericht, was het eerste jeugdorkest dat in de Verenigde Staten werd opgericht. De stad is ook thuis in verschillende theaters en podiumkunsten, waaronder het Oregon Ballet Theater, het Noordwesten Kindertheater, het Portland Center Stage, het Repertory Theater van kunstenaars, het Mirakel Theater en de Tranen van het Vreemde Theater.

In 2013 noemde de Guardian de muziekscene van de stad een van de "meest levendige" in de Verenigde Staten. Portland is de thuisbasis van beroemde bands zoals de Kingsmen en Paul Revere en de Raiders, beide beroemd om hun associatie met het nummer "Louie Louie" (1963). Andere bekende muziekgroepen zijn de Dandy Warhols, Quarterflash, Everclear, Pink Martini, The Hugs, Sleater-Kinney, de Shins, Blitzen Trapper, de Decemberisten en wijlen Elliott Smith. In de jaren '80 was de stad thuis aan een explosieve punkscène, die banden zoals de Wipers en de Dode Maan omvatte. De inmiddels verwoeste Satyricon nachtclub in de stad was een prik-plek die berucht was om de plek te zijn waar de frontman van Nirvana Kurt Cobain in 1990 voor het eerst toekomstige vrouw en de frontvrouw van Hole Courtney Love ontmoette. Liefde was toen een inwoner van Portland en begon daar verschillende banden met Kat Bjelland, later van Babes in Toyland. Esperanza Spalding, een met meerdere Grammy bekroonde jazzkunstenaar, komt uit Portland en wordt op jonge leeftijd gepresteerd met de Chamber Music Society of Oregon.

In Portland is een breed scala aan films gefilmd, van verschillende onafhankelijke kenmerken tot grote producties met een groot budget. Directeur Gus Van Sant heeft veel van zijn films in de stad geplaatst en opgenomen. De stad is ook te zien in verschillende televisieprogramma's, met name de IFC-schetscomedy-serie Portlandia. De serie, die van 2011 tot 2018 acht seizoenen duurde, werd op locatie in Portland neergeschoten en bevreemde de stad als een centrum van liberale politiek, biologisch voedsel, alternatieve levenswijzen en anti-aanzetgedrag. MTV's lange-time reality show The Real World werd ook gefilmd in Portland voor het 29e seizoen van de show: De echte wereld: Portland premierde in 2013 op MTV. Andere televisieserie die in de stad zijn opgenomen, zijn Leverage, de Librariërs, onder Suspicion, Grimm, en nergens Man.

Een ongebruikelijk kenmerk van Portland-entertainment is het grote aantal filmtheaters die bier serveren, vaak met films die op de tweede plaats staan of die nieuw leven inblazen. Tot de opmerkelijke voorbeelden van deze "brew and view"-theaters behoren het Bagdad-theater en Pub, een voormalig vaudeville-theater dat in 1927 door Universal Studios werd gebouwd; cinema 21; en het Laurelhurst theater, in bedrijf sinds 1923. Portland is de langstlopende H ter wereld. P. Lovecraft Film Festival in het Hollywoodtheater.

De symfonie van Oregon speelt in de concerthal van Arlene Schnitzer.

Het Hollywoodtheater is een non-profitorganisatie.

Het Kunst Deco-gestileerde Laurelhurst theater in de Kerns buurt werd geopend in 1923.

Avalon Theater in de Belmont-wijk speelt tweede films.

Het Moreland Theater in de buurt van Westmoreland

Een vlucht over het nest van Cuckoo in het theater in Bagdad in 1975.

Musea en recreatie

Oregon Museum of Science and Industry (OMSI)

In Portland bevinden zich talrijke musea en onderwijsinstellingen, variërend van kunstmusea tot instellingen die zich bezighouden met wetenschap en wilde dieren. Een van de wetenschapsgerichte instellingen is het Oregon Museum of Science and Industry (OMSI), dat bestaat uit vijf grote zalen en andere betikte attracties, zoals de onderzeeër van de Blueback van de USS, het ultra-large-screen Empirical Theater (dat in 2013 een OMNIMAX-theater verving) en het Kendall Planetarium. Het World Forestry Centre Discovery Museum, dat in het Washington Park-gebied van de stad is gevestigd, biedt educatieve tentoonstellingen over bossen en bosgerelateerde onderwerpen. Ook in Washington Park bevinden zich de Hoyt Arboretum, de International Rose Test Garden, de Japanse tuin en de Oregon Zoo.

Kunstmuseum in Portland

Het Kunstmuseum Portland bezit de grootste kunstcollectie van de stad en presenteert elk jaar een aantal toeristische exposities en met de recente toevoeging van de moderne en hedendaagse kunstvleugel werd het een van de 25 grootste musea van de Verenigde Staten. Andere musea zijn het Portland Children's Museum, een museum dat speciaal is gericht op de ontwikkeling van jonge kinderen; en het Oregon Historical Society Museum, opgericht in 1898, met een verscheidenheid aan boeken, films, foto's, artefacten en kaarten uit de hele Oregon geschiedenis. Het bevat permanente en tijdelijke exposities over de Oregon-geschiedenis, en gastheren die reizen tonen de geschiedenis van de Verenigde Staten.

Het Oaks Amusement Park, in het district Sellwood in het zuidoosten van Portland, is het enige pretpark van de stad en is ook een van de langstdurende pretparken van het land. Het opereert sinds 1905 en stond bij de opening bekend als het "Coney Island of the Northwest".

Cuisine en brouwerijen

Portland is de beste stad ter wereld voor straatvoedsel genoemd door verschillende publicaties en nieuwszenders, waaronder het Amerikaanse News & World Report en CNN. Voedselwagens zijn in de stad zeer populair, met meer dan 600 geregistreerde winkelwagens, waardoor Portland een van de meest robuuste straatrestaurantscènes in Noord-Amerika is. In 2014 noemde de Washington Post Portland de vierde beste stad voor voedsel in de Verenigde Staten. Portland staat ook bekend als leider op het gebied van speciale koffie. De stad is de thuisbasis van de Stumptown Coffee Roasters en tientallen andere microroosters en cafés.

Widmer Brewing Company hoofdkwartier

Er wordt vaak beweerd dat Portland de meest brouwerijen en onafhankelijke microbrouwerijen ter wereld heeft, met 58 actieve brouwerijen binnen de stadsgrenzen en 70+ in het omringende metrogebied. De gegevens van de Brewers Association rangschikken echter Portland zevende in de Verenigde Staten vanaf 2018. De broers McMenamin hebben meer dan dertig brouwerijen, distilleerderijen en wijnstokerijen verspreid over het gehele metropolitane gebied, verschillende in gerenoveerde bioscopen en andere historisch belangrijke gebouwen die anders bestemd zijn voor sloop. Andere opmerkelijke brouwerijen in Portland zijn onder andere Widmer Brothers, BridgePort, Portland Brewing, Haar of the Dog en Hopworks Urban Brewery.

Portland organiseert het hele jaar door een aantal festivals die bier en brouwen vieren, waaronder het Oregon Brewers Festival, dat in Tom McCall Waterfront Park wordt gehouden. Het is elke zomer in het laatste volledige weekend van juli het grootste bierfestival voor de buitenlucht in Noord-Amerika, met meer dan 70.000 aanwezigen in 2008. Andere belangrijke bierfestivals gedurende het hele kalenderjaar zijn het feest van de lente in de bier en de wijn in april, het festival van de Noord-Amerikaanse organische bierbrouwerijen in juni, het internationale groothandelsfeest in Portland in juli en het feestfeest in december.

Duurzaamheid

Popular Science kende Portland in 2008 de titel van de Groenste Stad in Amerika toe, en Grist noemde het in 2007 de op één na groenste stad ter wereld. Tien jaar later schatte WalletHub de stad als de 10e groenste. De stad werd een pionier op het gebied van door de overheid gestuurde metropolitane planning, een programma dat in 1969 in het hele land werd opgezet om de stedelijke groeimarkten van de stad te compacteren.

Portland is de thuishaven van drie grote sportcompetities: de Portland Trail Blazers van de NBA, de Portland Timbers van Major League Soccer en de Portland Thorns van de National Women's Soccer League. In 2015 wonnen de Timmers de MLS Cup, het eerste mannelijke professionele sportkampioenschap voor een team uit Portland sinds de Trail Blazers in 1977 het NBA-kampioenschap won. Ondanks het feit dat Portland het 19e dichtstbevolkte metrogebied in de Verenigde Staten is, bevat het slechts één franchise van NFL, NBA, NHL of MLB, waardoor het Amerika's op een na dichtstbevolkte metrogebied met dat onderscheid achter San Antonio staat. De stad is vaak geruïneerd om een extra franchise te krijgen, hoewel de pogingen om een team te verwerven zijn mislukt als gevolg van de financiering van stadions. Een organisatie die bekend staat als het Portland Diamond Project (PDP) heeft met de MLB en de plaatselijke overheid samengewerkt en er zijn plannen om een MLB-stadion te laten bouwen in het industriegebied van Portland. Het PDP heeft de financiering voor dit project nog niet ontvangen.

Providence Park, de thuishaven van de Portland-houtsoorten en de Portland-Thorns

Portlandsportfans worden gekenmerkt door hun hartstochtelijke steun. De Trail Blazers verkochten elk thuisspel tussen 1977 en 1995, een reeks van 814 opeenvolgende spellen, de op een na langste streak in de Amerikaanse sportgeschiedenis. De Timmers hebben zich in 2011 aangesloten bij MLS en hebben alle thuiswedstrijden verkocht sinds ze zich bij de liga hebben aangesloten, een stuk dat nu 70+ wedstrijden heeft bereikt. De het het seizoenskaartje van de Tijdopnemers wachtlijst heeft 10.000+ bereikt, de langste wachtlijst in MLS. In 2015 werden ze het eerste team in het noordwesten dat de MLS Cup won. De speler Diego Valeri markeerde een nieuw record voor het snelste doel in de MLS Cup-geschiedenis van 27 seconden in de game.

Het Moda Center, thuis van de Portland Trail Blazers

Binnen de grenzen van de stad Portland bestaan twee concurrerende universiteiten: de Universiteit van Portland Pilots en de Portland State University Vikings, die beiden veldteams vormen in populaire sporten, waaronder voetbal, honkbal en basketbal. Portland heeft ook een voetbalteam. Bovendien krijgen de Universiteit van Oregon Ducks en de Oregon State University Beavers zowel aanzienlijke aandacht als steun van veel inwoners van Portland, hoewel hun campussen respectievelijk 110 en 84 mijl van de stad verwijderd zijn.

De Shamrock run, jaarlijks gehouden op St. Patrick's Day

Het runnen is een populaire activiteit in Portland, en elk jaar ontvangt de stad de Portland Marathon en delen van de Hood aan Coast Relay, 's werelds grootste langeafstandstransport (naar aantal deelnemers). Portland fungeert als centrum van een elite-groep, het Nike Oregon Project, en is de woonplaats van een aantal elite-runners, waaronder de British 2012 Olympic 10.000 m en de 5.000 m kampioen Mo Farah, Amerikaanse recordhouder op 10.000 m Galen Rupp, en de Amerikaanse Olympische bronzen van 2008 medaille op 10.000 m Shalane Flanagan.

Historic Erv Lind Stadium bevindt zich in Normandale Park. Het was thuis in professionele en hogeschoolsoftball.

Portland heeft ook talrijke fietsevenementen en is een elite fietsenwedrennen bestemming geworden. De Oregon Bicycle Racing Association ondersteunt elk jaar honderden officiële fietsevenementen. Wekelijkse evenementen op Alpenrose Velodrome en Portland International Raceway maken het mogelijk om bijna elke nacht van de week van maart tot september te racen. Cycli door races, zoals de Kruiskruis, kunnen meer dan 1.000 riders en toeschouwers aantrekken.

Op 4 december 2019 kondigde de Riptide van de American Ultimate Disk League (Vancouver) aan dat zij de teamactiviteiten in Vancouver in 2017 hebben stopgezet en dat zij naar Portland Oregon verhuizen voor het AUDL-seizoen 2020.

Forest Park is het grootste natuurreservaat in de Verenigde Staten dat binnen de grenzen van de stad ligt

Parks and greenspace planning dateert van het rapport van John Charles Olmsted uit 1903 aan de Portland Park Board. In 1995 hebben de kiezers in de metropolitane regio Portland een regionale obligatiemaatregel goedgekeurd om waardevolle natuurgebieden voor vissen, in het wild levende dieren en mensen te verwerven. Tien jaar later waren meer dan 8.100 hectare (33 km²) aan ecologisch waardevolle natuurgebieden gekocht en permanent beschermd tegen ontwikkeling.

Portland is een van de slechts vier steden in de VS met uitgestorven vulkanen binnen zijn grenzen (samen met Pilot Butte in Bend, Oregon, Jackson Volcano in Jackson, Mississippi en Diamond Head in Honolulu, Hawaii). De berg van het Park van de Tabor is gekend voor zijn scenic meningen en historische reservoirs.

Forest Park is het grootste wildernatuurpark in de Verenigde Staten, dat meer dan 5.000 hectare beslaat (2.023 ha). Portland is ook het woongebied van Mill Ends Park, het kleinste park ter wereld (een cirkel met een diameter van twee meter, het gebied van het park is slechts ongeveer 0,3 m²). Washington Park ligt net ten westen van het centrum en is thuis in de dierentuin van Oregon, Hoyt Arboretum, de Japanse tuin van Portland en de International Rose Test Garden. Portland is ook woonachtig in Lan Su Chinese Garden (voorheen de Klassieke Chinese Garden van Portland), een authentieke voorstelling van een tuinbouwtuin van het type Suzhou. De oostzijde van Portland heeft meerdere formele openbare tuinen: het historische Peninsula Park Rose Garden, de rozentuinen van Ladd's Addition, de Crystal Springs Rhododendron Garden, de Leach Botanical Garden en de Grotto.

In het centrum van Portland staan twee groepen aangrenzende stadsblokken die zijn gewijd aan de parkruimte: de Noord- en Zuid-Park Blokken. Het 37-hectare (15 ha) Tom McCall Waterfront Park werd gebouwd in 1974 langs de lengte van de binnenwateren nadat de Harbor Drive was verwijderd; het programma organiseert nu het hele jaar door grote evenementen . Het nabijgelegen, historisch significante Burnside Skatepark en vijf binnenskateparken geven Portland een reputatie als mogelijk "de meest skateboardvriendelijke stad in Amerika".

Het natuurgebied van Tryon Creek is een van de drie staatsparken van Oregon in Portland en het meest populair; de griekenland heeft een reeks steelkop . De andere twee staatsparken zijn het door de staat Willamette Stone beschermde gebied, op de westelijke heuvels, en het door de staat eilandstaat herstelgebied in de Columbia rivier bij de internationale luchthaven van Portland.

Het stadsparksysteem van Portland is uitgeroepen tot een van de beste in Amerika. In de 2013-parkrangschikking van ParkScore meldde de Trust for Public Land dat Portland het zevende beste parksysteem had van de 50 dichtstbevolkte Amerikaanse steden. In februari 2015 heeft de gemeenteraad een volledig rookverbod in alle stadsparken en natuurgebieden goedgekeurd en het verbod is sinds 1 juli 2015 van kracht. Het verbod omvat sigaretten, dampen en marihuana.

Holly Farm Park is een relatief nieuw park in Portland. Nadat de grond in 2003 door Portland Parks & Recreation was verworven, werd de grond tegen 2007 tot een park ontwikkeld.

Keller Fountain Park, gevestigd in het centrum van Portland, is benoemd tot voorzitter van de Portland Development Commission, Ira Keller.

De Japanse tuin van Portland is een traditionele Japanse tuin die in 1967 opende.

Cathedral Park, onder de St. Johns Bridge, organiseert een jaarlijks jazzmuziekfestival.

Ter ere van Oregon's gouverneur Tom McCall in 1984, opende het park in 1978. Het organiseert een aantal jaarlijkse evenementen, waaronder het Waterfront Blues Festival en het Oregon Brewers Festival.

Oorspronkelijk gebouwd als privé-woning van de Oregonische uitgever Henry Pittock, zijn de gronden van Pittock Mansion een openbaar park.

Portland City Hall

De stad Portland wordt bestuurd door de gemeenteraad van Portland, waarin de burgemeester, vier commissarissen en een accountant zitting hebben. Elk land wordt gekozen om een ambtstermijn van vier jaar te vervullen. De controleur verricht controles en balansen in de vorm van een overheidsinstantie en verantwoordingsplicht voor het gebruik van overheidsmiddelen. Bovendien biedt de accountant toegang tot informatie en rapporten over diverse kwesties van de stadsoverheid. Portland is de enige grote stad die in de Verenigde Staten overblijft met de vorm van een regeringscommissie.

Het Pioneer Courthouse (foto's) is het oudste federale gebouw in het noordwesten van de Stille Oceaan

Het Community & Civic Life (voorheen Office of Nabuurschap Involvement) van de stad fungeert als kanaal tussen de stadsregering en de 95 officieel erkende wijken van Portland. Elke buurt wordt vertegenwoordigd door een vrijwilligersvereniging die als schakel fungeert tussen de bewoners van de buurt en de stadsregering. De stad financiert buurtverenigingen via zeven districtscoalities, die elk een geografische groepering van verschillende buurtverenigingen vormen. De meeste (maar niet alle) buurtverenigingen behoren tot een van deze districtscoalities.

Portland en het omringende metropolitane gebied worden bediend door Metro, de enige rechtstreeks gekozen grootstedelijke planningsorganisatie van de Verenigde Staten. Het handvest van de metro geeft het land de verantwoordelijkheid voor ruimtelijke ordening en vervoersplanning, het beheer van vast afval en de ontwikkeling van kaarten. Metro is ook eigenaar en exploitant van het Oregon Convention Centre, de dierentuin van Oregon, het Portland Centre for the Execuing Arts en het Portland Metropolitan Exposition Centre.

De regering van het district Multnomah verleent veel diensten aan het gebied Portland, net als aan Washington en de provincies Clackamas in het westen en zuiden.

Het politiebureau van Portland zorgt voor rechtshandhaving. Brandweer en noodhulpdiensten worden verleend door Portland Fire & Rescue.

Politiek

Portland is een stad met een territoriaal handvest en is een groot voorstander van de Democratische Partij. Alle kantoren in de stad zijn onpartijdig.

De delegatie van Portland in de wetgevende vergadering van Oregon is volledig democratisch. In de huidige 76e Oregon Wetgevende Vergadering, die voor het eerst bijeenkwam in 2011, vertegenwoordigen vier senatoren van de staat Portland in de Senaat: Diane Rosenbaum (district 21), Chip Shields (district 22), Jackie Dingfelder (district 23) en Rod Monroe (district 24). Portland stuurt zes vertegenwoordigers naar het parlement van de deelstaat: Rob Nosse (district 42), Tawna Sanchez (district 43), Tina Kotek (district 44), Barbara Smith Warner (district 45), Alissa Keny-Guyer (district 46) en Diego Hernandez (district 47).

Portland is verdeeld over drie districten van het Amerikaanse Congres. Het grootste deel van de stad ligt in het 3de district, vertegenwoordigd door Earl Blumenauer, die vanaf 1986 tot zijn verkiezing in het Congres in 1996 in de gemeenteraad aanwezig was. Het grootste deel van de stad ten westen van de Willamette maakt deel uit van het 1e district, vertegenwoordigd door Suzanne Bonamici. Een klein deel van het zuidwesten van Portland bevindt zich in het vijfde district, vertegenwoordigd door Kurt Schrader. Alle drie zijn democraten; een Republikein heeft sinds 1975 geen significant deel van Portland in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden vertegenwoordigd. Zowel de senatoren van Oregon, Ron Wyden als Jeff Merkley, komen uit Portland en zijn beide democraten.

Tijdens de presidentsverkiezingen van 2008 bracht Democratische kandidaat Barack Obama gemakkelijk Portland mee, met 245.464 stemmen van inwoners van de stad tot 50.614 stemmen voor zijn Republikeinse rivaal John McCain. Tijdens de presidentsverkiezingen van 2012 droeg de Democratische kandidaat Barack Obama opnieuw gemakkelijk Portland, met 256.925 stemmen van inwoners van de provincie Multnomah, tot 70.958 voor zijn Republikeinse rivaal Mitt Romney.

Sam Adams, voormalig burgemeester van Portland, werd in 2009 de eerste openlijk homoseksuele burgemeester van de stad. In 2004 stemde 59,7 procent van de stemmen van de kiezers van Multnomah County tegen maatregel 36 van de Oregon-stemronde, die de grondwet van Oregon wijzigde om de erkenning van huwelijken van hetzelfde geslacht te verbieden. De maatregel werd met 56,6% van de stemmen in het hele land goedgekeurd. Multnomah County is een van de twee provincies waar een meerderheid tegen het initiatief heeft gestemd; de andere is Benton County, met inbegrip van Corvallis, de thuisbasis van de Oregon State University. Op 28 april 2005 werd Portland de enige stad in het land die zich terugtrok uit een gezamenlijke taskforce terrorisme. Op 19 februari 2015 keurde de gemeenteraad van Portland het vaste personeel van de JTTF goed met twee van de politiemensen van de stad.

Planning en ontwikkeling

De stad heeft al in 1904 met stadsplanners overlegd, wat heeft geleid tot de ontwikkeling van Washington Park en de 40-Mile Loop greenway, die veel parken van de stad met elkaar verbindt. Portland wordt vaak genoemd als een voorbeeld van een stad met sterke controles op ruimtelijke ordening. Dit is grotendeels het gevolg van het landbeschermingsbeleid dat in 1973 onder gouverneur Tom McCall in de hele staat werd goedgekeurd, met name de eis van een stedelijke groeigrens (UGB) voor elke stad en metropolitane regio. Het tegenovergestelde extreme, een stad met weinig of geen controles, wordt typisch geïllustreerd door Houston.

1966 foto toont een zaagstofgestookte elektriciteitscentrale aan de rand van het centrum die verwijderd werd om plaats te maken voor een dichte woonomgeving. Hoge stijgingen naar links op de achtergrond waren vroege projecten van de Portland Development Commission

In 1979 werd de stedelijke groeigrens van Portland vastgesteld, die stedelijke gebieden (waar ontwikkeling met hoge dichtheid wordt aangemoedigd en gefocust) scheidt van traditionele landbouwgrond (waar de beperkingen op niet-agrarische ontwikkeling zeer streng zijn). Dit was atypisch in een tijd waarin autogebruik ertoe leidde dat veel gebieden hun kernsteden verwaarloosden ten gunste van de ontwikkeling langs interstatelijke snelwegen, in voorsteden en satellietsteden. De oorspronkelijke staatsregels bevatten een bepaling voor het uitbreiden van de grenzen voor stedelijke groei, maar critici vonden dat dit niet werd bereikt. In 1995 keurde de staat een wet goed waarin steden werden verplicht UGB's uit te breiden om voldoende onontwikkeld land te verschaffen voor een 20-jarige aanvoer van toekomstige woningen op een groeiplan.

De wet van Oregon van 1973 inzake de grens van de stedelijke groei beperkt de grenzen voor grootschalige ontwikkeling in elk metropolitaans gebied in Oregon. Dit beperkt de toegang tot voorzieningen zoals riolering, water en telecommunicatie, alsmede tot brandbestrijding, politie en scholen. Oorspronkelijk heeft deze wet de stad de opdracht gegeven voldoende grond binnen de grens te houden om een geschatte groei van 20 jaar mogelijk te maken. in 2007 wijzigde de wetgever echter de wet om te eisen dat naar schatting 50 jaar groei binnen de grens wordt gehandhaafd , en dat begeleidende landbouw - en plattelandsgebieden worden beschermd . De groeigrens en de inspanningen van de Commissie voor de ontwikkeling van Portland om economische ontwikkelingszones te creëren hebben geleid tot de ontwikkeling van een groot deel van het centrum, een groot aantal ontwikkelingen in het midden- en hoogseizoen en een algemene toename van de woningbouw en de bedrijvigheid.

Prosper Portland (voorheen Portland Development Commission) is een semi-overheidsinstelling die een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van het centrum; in 1958 hebben de kiezers in de stad deze organisatie opgericht als het stadsvernieuwingsbureau . Het voorziet in huisvestings- en economische ontwikkelingsprogramma's in de stad en werkt achter de schermen samen met grote lokale ontwikkelaars om grote projecten op te zetten. In het begin van de jaren '60 leidde de Portland Development Commission de razing van een grote Italiaans-Joodse wijk in het centrum, die ruwweg werd begrensd door I-405, de Willamette, de 4de Avenue en de Market street. burgemeester Neil Goldschmidt is in 1972 aangesteld als voorvechter van het terugbrengen van woningen en de daarmee samenhangende vitaliteit naar het centrum, dat na 17.00 uur als leegloop werd beschouwd. De inspanningen hebben dramatische gevolgen gehad in de 30 jaar die verstreken zijn sinds vele duizenden nieuwe wooneenheden zich op drie gebieden hebben geclusterd: ten noorden van de staatsuniversiteit van Portland (tussen I-405, SW Broadway en SW Taylor St.); de ontwikkeling van de rivier de Place langs de waterloop onder de brug van Marquam (I-5); en met name in het district Pearl (tussen I-405, Burnside St., NW Northrup St. en NW 9th Ave.).

De in 2015 geopende Tilikum Crossing trok nationale aandacht omdat het een belangrijke brug was die alleen openstond voor transitvoertuigen, fietsers en voetgangers, en niet voor personenauto's.

Historisch gezien heeft het milieubewustzijn een belangrijke rol gespeeld bij de planning en ontwikkeling van de stad. Portland was een van de eerste steden in de Verenigde Staten die alternatieve vervoerswijzen promoten en integreren, zoals de MAX Light Rail en uitgebreide fietspaden. Het Urban Greenspace Institute, dat is gehuisvest in het Center for Mapping Research van de Universiteit van Portland State, bevordert een betere integratie van de bebouwde en natuurlijke omgeving. Het instituut werkt zowel op lokaal als op regionaal niveau aan de planning van stadsparken, spoorwegen en natuurgebieden. In oktober 2009 heeft de gemeenteraad van Portland unaniem een klimaatactieplan aangenomen dat de uitstoot van broeikasgassen in de stad tegen 2050 tot 80% onder het niveau van 1990 zal terugbrengen. De langdurige inspanningen van de stad werden erkend in een rapport van Reuters uit 2010, waarin Portland na Reykjavik, IJsland, de op één na meest milieubewuste of "groene" stad ter wereld werd genoemd.

Vanaf 2012 was Portland de grootste stad in de Verenigde Staten die geen fluoride toevoegde aan zijn openbare watervoorziening, en fluoridering is in de geschiedenis een onderwerp van controverse in de stad geweest. Portland-kiezers hebben vier keer tegen fluoridering gestemd, in 1956, 1962, 1980 (intrekking van een stem voor 1978) en 2013. In 2012 heeft de gemeenteraad, in reactie op de pleidooi van volksgezondheidsorganisaties en anderen, unaniem besloten om tegen 2014 met fluoridering te beginnen. De tegenstanders van fluoridatie hebben een publieke stemming over deze kwestie afgedwongen, en op 21 mei 2013 hebben de kiezers in de stad opnieuw fluoridatie afgewezen.

Vrije meningsuiting

Protesten tegen de oorlog in Irak op 19 maart 2006

George Floyd Memorial in Portland, 2020

Sterke bescherming van de vrijheid van meningsuiting in de Oregon-grondwet, zoals bekrachtigd door het Hooggerechtshof van Oregon in de deelstaat Hendrik, heeft met name vastgesteld dat volstrekte naadloosheid en heupdansen in stripclubs beschermde taal zijn. Portland heeft het hoogste aantal stripclubs per hoofd van de bevolking in een stad in de Verenigde Staten, en Oregon is de hoogste staat voor stripclubs per hoofd van de bevolking.

In november 2008 heeft een rechter van het district Multnomah de aanklacht verworpen tegen een nudofiele fietser die op 26 juni 2008 werd gearresteerd. De rechter verklaarde dat de jaarlijkse World Nked Bike Ride van de stad, die sinds 2004 elk jaar in juni wordt gehouden, in Portland een "gevestigde traditie" heeft gecreëerd, waar fietsers naakt kunnen rijden als een vorm van protest tegen auto's en afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. De verdachte reed niet in de officiële World Nked Bike Ride op het moment van zijn arrestatie, zoals hij twaalf dagen eerder dat jaar, op 14 juni, had gedaan.

Van 10 november tot 12 november 2016 werden de protesten in Portland in een oproer, toen een groep anarchisten zich afsplitste van een grotere groep vreedzame demonstranten die zich verzetten tegen de verkiezing van Donald Trump tot president van de Verenigde Staten.

Crime

Volgens het Uniform Crime Report van het Federal Bureau of Investigation in 2009 stond Portland op de 53e plaats van de 75 grote Amerikaanse steden met een bevolking van meer dan 250.000 inwoners. Het moordcijfer in Portland bedroeg in 2013 gemiddeld 2,3 moorden per 100.000 mensen per jaar, wat lager was dan het nationale gemiddelde. In oktober 2009 beschouwde het tijdschrift Forbes Portland als de derde veiligste stad in Amerika. In 2011 testte 72% van de gearresteerde mannelijke proefpersonen positief voor illegale drugs en de stad werd de "dodelijkste drugmarkt in het Pacific Northwest" genoemd als gevolg van drugsgerelateerde sterfgevallen. In 2010 meldde de Nightline van ABC dat Portland een van de grootste centra is voor kindersekshandel.

In het statistische gebied van Portland Metropolitan, waaronder Clackamas, Columbia, Multnomah, Washington en Yamhill County, OR en Clark en Skamania County, was het aantal moorden in 2017 2,6, de gewelddadige misdaad 283,2 per 100.000 mensen per jaar. In 2017 bedroeg de bevolking in de stad Portland 649.408 inwoners en waren er 24 moorden en 3.349 gewelddadige misdaden.

Hieronder volgt een sorteerbare tabel met gegevens over gewelddadige criminaliteit uit elke buurt in Portland in het kalenderjaar 2014.

George Floyd protesteert in 2020

George Floyd protesteert, juli 2020

Vanaf 28 mei 2020, tot de zomer, vonden er dagelijks protesten plaats over de moord op George Floyd door de politie en het vermeende raciale onrecht. Terwijl het meest vreedzaam, waren er een paar gevallen van plunderingen, vandalisme en politiegeweld die verwondingen en één zelfverdedigingsdodelijk gevolg hadden. Sommige protesten hadden betrekking op confrontaties met de rechtshandhaving waarbij demonstranten gewond raakten, maar geen politieverwondingen. In juli werden federale officieren ingezet om de federale bezittingen te beschermen, wier aanwezigheid en tactiek werden bekritiseerd door functionarissen van Oregon die eisten dat ze zouden vertrekken, terwijl er rechtszaken werden aangespannen tegen de plaatselijke en federale politie die beschuldigd werd van onrechtmatige handelingen van hen.

Basisonderwijs en voortgezet onderwijs

St. Mary's Academy, een privéschool voor rooms-katholieke meisjes, opgericht in 1859

Negen openbare schooldistricten en veel particuliere scholen bedienen Portland. Portland Public Schools is het grootste schooldistrict, dat 85 openbare scholen exploiteert. David Douglas High School, in de wijk Powellhurst, heeft de grootste inschrijving van elke openbare middelbare school in de stad. Andere middelbare scholen zijn Benson, Cleveland, Franklin, Grant, Jefferson, Madison, Parkrose, Roosevelt en Woodrow Wilson, en verschillende voorstedelijke middelbare scholen die de buitenwijken van de stad bedienen. De Lincoln High School (voorheen Portland High School) is in 1869 de oudste openbare onderwijsinstelling van de stad en is een van de twee oudste middelbare scholen ten westen van de Mississippi (na de Lowell High School van San Francisco).

Voormalige openbare scholen in de stad waren onder meer de Washington High School (Hogeschool), die van 1906 tot 1981 actief was, en Adams en Jackson, die hetzelfde jaar ook gesloten werden.

De privé-scholen in het gebied zijn onder meer de Northwest Academy, de Draagse Joodse Academie, de Rosemary Anderson High School, de Portland Adventist Academy, de Portland Lutheran School, de Trinity Academy, de Catlin Gabel School en de Oregon Episcopal School.

In de stad en het omliggende metropolitane gebied is ook een groot aantal rooms-katholieke particuliere scholen te vinden, waaronder de St. Mary's Academy, een school voor alle meisjes; De La Salle North katholieke Hogeschool de coopvoeding Jesuit High School; de school La Salle; en de Centrale Katholieke Hogeschool, de enige archdiocesische middelbare school in de rooms-katholieke Archdiocese van Portland.

Hoger onderwijs

Eliot Hall, Reed College

Urban Center, Portland State University

De staatsuniversiteit van Portland heeft het op één na grootste inschrijvingstarief van om het even welke universiteit in de staat (na de Staatsuniversiteit van Oregon), met een studentenlichaam van bijna 30.000. Het is door de Princeton Review genoemd als een van de hoogste vijftien percentielen van Amerikaanse regionale universiteiten voor universitair onderwijs, en is internationaal erkend voor zijn diploma in Master Business Administration en stadsplanning. De stad is ook de thuishaven van de Oregon Health & Science University en het Portland Community College.

Een van de belangrijkste particuliere universiteiten is de Universiteit van Portland, een rooms-katholieke universiteit die verbonden is met de Congregatie van het Heilige Kruis; Reed College, een liberale kunstacademie, en Lewis & Clark College.

Andere instellingen voor hoger onderwijs in de stad zijn:

Het Oregonische Gebouw van 1892, dat niet langer bestaat

De Oregonische krant is het enige dagblad van algemeen belang dat Portland bedient. Het circuleert ook door de staat en in Clark County, Washington.

KPTV is het filiaal van Fox Broadcasting Company.

Kleinere lokale kranten, die gratis in krantenkisten en op plaatsen in de stad worden verspreid, zijn onder meer de Portland Tribune (algemeen belang, gepubliceerd op dinsdag en donderdag), de Willamette Week (week van algemeen belang, gepubliceerd op woensdag) en The Portland Mercury (een ander alt-weekblad, gericht op jongere stadslezers en gepubliceerd op donderdag). De regio Portland heeft ook kranten gepubliceerd voor specifieke gemeenschappen, waaronder The Asian Reporter (een weekblad dat zowel internationaal als lokaal Aziatisch nieuws bespreekt) en The Skanner (een Afrikaans-Amerikaanse krant die zowel lokaal als nationaal nieuws bespreekt). De Portland Business Journal beslaat wekelijks het zakelijke nieuws, evenals de Daily Journal of Commerce, de belangrijkste concurrent. Portland Maandelijks is een maandelijks nieuws- en cultuurtijdschrift. De Bee, ouder dan 105 jaar, is een andere buurkrant die de binnenste zuidoostelijke buurten bedient.

Gezondheidszorg

Legacy Good Samaritan Medical Center

Legacy Health, een stelsel van gezondheidszorg zonder winstoogmerk in Portland, exploiteert meerdere faciliteiten in de stad en omliggende voorsteden. Het gaat onder meer om de in 1912 in het noordoosten van Portland opgerichte Legacy Emanuel; en Legacy Good Samaritan, opgericht in 1875, en in Northwest Portland. Randall's Children's Hospital werkt op de Legacy Emanuel Campus. Good Samaritan heeft centra voor borstgezondheid, kanker en beroerte, en is thuis in het Legacy Devers Eye Institute, het Legacy Obeity and Diabetes Institute, het Legacy Diabetes and Endocrinology Centre, de Legacy Rehabilitation Clinic of Oregon en de Linfield-Good Samaritan School of Nursing.

De katholieke afdeling van Providence Health & Services exploiteert het Providence Portland Medical Center in de buurt van North Tabor van de stad. Oregon Health & Science University is een universitair ziekenhuis dat in 1974 werd opgericht. Het Veterans Affairs Medical Center werkt naast de hoofdcampus van de Oregon Health & Science University. Adventist Medical Center is ook in dienst van de stad. Shriners Hospital for Children is een kinderziekenhuis dat in 1923 werd opgericht.

Vervoer

MAX Light Rail is het middelpunt van het openbaar vervoer in de stad.

Portland Streetcar is een driebaanssysteem dat in het centrum en in de buurt van de stad wordt gebruikt.

Het metropolitane gebied Portland heeft vervoersdiensten die gemeenschappelijk zijn voor grote Amerikaanse steden, hoewel de nadruk die Oregon legt op proactieve ruimtelijke ordening en op doortocht gerichte ontwikkeling binnen de grenzen van de stedelijke groei, betekent dat forensen meerdere goed ontwikkelde opties hebben. In 2014 beschouwde het tijdschrift Travel + Leisure Portland als de meest voetgangers- en doorvoervriendelijke stad in de Verenigde Staten. In een studie uit 2011 van Walk Score stond Portland op de 12e plaats waar vijftig grootste steden in de VS op de ranglijst stonden.

In 2008 was 12,6% van alle forums in Portland op openbaar vervoer. TriMet exploiteert het grootste deel van de bussen in de regio en het MAX-systeem (kort voor Metropolitan Area Express), dat de stad en buitenwijken met elkaar verbindt. Het in 1986 geopende MAX-systeem heeft zich uitgebreid tot vijf lijnen, met als laatste de Orange Line tot Milwaukie, die in gebruik zijn sinds september 2015. WES Commuter Rail opende in februari 2009 in de westelijke voorsteden van Portland, die Beaverton en Wilsonville met elkaar verbinden.

De stad Portland Streetcar bedient twee routes in de centrale stad - in het centrum en in aangrenzende districten. De eerste lijn, die in 2001 werd geopend en in 2005-2007 werd verlengd, loopt van het Zuidwaterfront-district via de Portland State University en noord tot het Westend van het centrum, tot winkelgebieden en dichtbevolkte woonwijken ten noorden en ten westen van het centrum. De tweede lijn die in 2012 opende, voegde 3,3 mijl (5,3 km) sporen toe aan de oostkant van de Willamette-rivier en aan de overkant van de Broadway Bridge naar een verbinding met de oorspronkelijke lijn. Op de oostzijlijn werd een lijn naar de sporen aan de westkant van de rivier afgerond na de voltooiing van de nieuwe Tilikum-kruising in 2015, en was, vooruitlopend daarop, in 2012 de centrale lijn genoemd. Nochtans, werd het anders genoemd de Dienst van de Lijn, met een Lijn (met de wijzers van de klok mee) en de Lijn van B (met de wijzers van de klok mee), toen het een volledige lijn met het openen van de brug van de Bouw van het Tilikum werd.

De vijfde en zesde plaats in het centrum omvatten de Portland Transit Mall, twee straten die voornamelijk zijn gewijd aan het bus- en lichte treinverkeer met beperkte autotoegang. Het transitoriehuis, dat in 1977 voor bussen werd geopend, werd in de periode 2007-2009 gerenoveerd en herbouwd, met toevoeging van lichte spoorstaven. Vanaf 1975 en gedurende bijna vier decennia was alle doorgangsdiensten in het centrum van Portland vrij, het gebied dat door TriMet bekend staat als het Fareless Square, maar de noodzaak van kleine bezuinigingen en financiering die nodig zijn voor de uitbreiding, heeft het agentschap ertoe gebracht de vrije routes naar het spoor pas in 2010 te beperken en vervolgens de tariefvrije zone in 2012 volledig te beëindigen.

TriMet biedt real-time tracking van bussen en treinen met zijn TransitTracker en stelt de gegevens beschikbaar voor softwareontwikkelaars zodat ze zelf aangepaste tools kunnen maken.

Uniestation

I-5 verbindt Portland met de Willamette Valley, Southern Oregon, en Californië met het zuiden en met Washington met het noorden. I-405 vormt een lus met I-5 rond het centrale centrum in het centrum van de stad en I-205 is een lijn-snelweg aan de oostkant die verbonden is met de internationale luchthaven van Portland. De V.S. 26 steunt het reizen binnen het metro gebied en blijft aan de Stille Oceaan westwaarts en de berg Hood en Centraal Oregon oostwaarts. De V.S. 30 heeft een hoofd, een omweg, en een bedrijfsroute door de stad zich uitstrekt tot Astoria in het westen; door Gresham, Oregon, en de oostelijke buitenwijken, en verbindt met I-84, op weg naar Boise, Idaho. Portland stond op de 13de plaats in de verkeerscongestie van alle Amerikaanse steden. In 2018 was het op de tiende plaats

Internationale luchthaven van Portland

De belangrijkste luchthaven van Portland is de internationale luchthaven van Portland, ongeveer 20 minuten rijden (40 minuten door MAX) ten noordoosten van het centrum. De luchthaven van Portland is al zeven opeenvolgende jaren de beste luchthaven van de VS (2013-2019). Portland is ook de enige publieke haven van Oregon, de Portland Downtown Heliport. Amtrak, het nationale reizigersspoorwegsysteem, verzorgt op drie routes diensten naar Portland op het station van de Unie. De lange-afstandsroutes omvatten de KustStarlight (met dienst van Los Angeles naar Seattle) en de Empire Builder (met dienst aan Chicago). De door de staat gesteunde Amtrak Cascades rijden tussen Vancouver, B.C., en Eugene, Oregon, en bedienen Portland meerdere malen per dag. De stad wordt ook bediend door de interlokale busdienst Greyhound Lines, die ook BoltBus exploiteert, een express busdienst. Het eerste vliegveld van de stad was de luchthaven van de gemeente Swan, die in de jaren veertig van de vorige eeuw werd gesloten.

De Portland Aerial Tram verbindt het district South Waterfront met OHSU

Portland is de enige stad in de Verenigde Staten die eigenaar is van stoomlocomotieven op het vasteland, die in 1958 door de spoorwegen die ze bestonden, aan de stad zijn gedoneerd. Spokane, Portland & Seattle 700 en de wereldberoemde Zuidelijke Stille Oceaan 4449 kunnen meerdere keren per jaar worden gezien als ze een speciale excursietrein aan het trekken zijn, hetzij lokaal, hetzij op een langere reis. De "Holiday Express", die in december in het weekend over de sporen van de Oregon Pacific Railroad trok, is al een paar jaar een traditie van Portland. Deze treinen en andere treinen worden geëxploiteerd door vrijwilligers van de Oregon Rail Heritage Foundation, een combinatie van groepen die de spoorwegen beschermen en die samenwerken bij de financiering en bouw van het Oregon Rail Heritage Center, een permanent en openbaar toegankelijk huis voor locomotieven, dat in 2012 werd geopend naast OMSI.

In Portland is fietsen een belangrijke vervoerswijze. Aangezien de stad bijzonder veel steun heeft gegeven aan het fietsen in de stad, behoort zij nu tot de meest fietsvriendelijke steden ter wereld. In 2017 waren de fietsen goed voor 6,3% van het forenverkeer. Portland is door de liga van Amerikaanse fietsers en andere fietsorganisaties erkend voor zijn netwerk van fietsfaciliteiten op straat en andere fietsvriendelijke diensten, omdat het een van de drie Amerikaanse steden is die een Platinum-rating hebben gekregen. Op 19 juli 2016 werd een nieuw fietsendeelsysteem, Biketown, gelanceerd, met 100 stations in de midden- en oosterwijken van de stad. De fietsen werden geleverd door Social Bicycles en het systeem wordt geëxploiteerd door Motivate.

Autodelen via Zipcar, Getround en Uhaul Car Share zijn beschikbaar voor inwoners van de stad en sommige binnensteden. Portland heeft een forensenluchtkabelbaan, de Portland Aerial Tram, die het zuidwaterfront op de Willamette-rivier verbindt met de campus van de Oregon Health & Science University op Marquam Hill.

Fremont-brug

St. Johns Bridge

Broadway Bridge

Glenn Jackson Bridge

Hawthorne Bridge

Morrison Bridge

Interstate Bridge

Sapporo, Japan is de oudste zusterstad van Portland

Portland heeft tien zustersteden. elke stad moet op de lange termijn betrokken en betrokken blijven:

Zuster Steden van Portland

Stad	Afbeelding	Land	Datum	Verwijzingen
Sapporo		Japan	17 november 1959
Guadalajara		Mexico	23 september 1983
Ashkelon		Israël	13 oktober 1987
Ulsan		Zuid-Korea	20 november 1987
Suzhou		Volksrepubliek China	7 juni 1988
Khabarovsk		Rusland	10 juni 1988
Kaohsiung		Taiwan	11 oktober 1988
Mutare		Zimbabwe	18 december 1991
Bologna		Italië	5 juni 2003
Kota Kinabalu		Maleisië	29 september 2014